Direnenler, hiçbir zaman gönüllü olarak teslim olmayı düşünmemişlerdi. Fiili olarak direnişlerinin bittiği yerde içlerinde alev alevlendiren ateşi hala yanıyordu. Ama objektif olarak teslimiyet ortamı yaratılmıştı.
Her umutsuzluğa karşı bir umut, her acılı duruma sevinçli bir anı ekilir. Devrimci değerlerine yabancılaşmak istemeyen ve hala yüreğinde ülke ve halk ateşi yananlar kötü kötü düşünmeye çalışmazlardı. Ve böyle düşünenlere karşı da sürekli bir umut olmaya çabalarlardı.
