..."Dün gece benim işittiklerimi işitmişse epey korkmuştur yavrucak." "Ne oldu? Ne işittin?" diye Onur yerinden doğruldu.
"Tam olarak bilemeyceğim küçük bey. Kulübemde uyumak üzereydim. Saat dokuz buçuk falan olmalı, hava da iyice karanlıktı hani. Ne müthiş bir inlemeydi o! Ne acı dolu bir ses! Sonunda dayanamayıp acaba bir hayvan falan mı yaralandı diye çıktım dışarı. Ama bir canlı sesine bile benzemiyordu doğrusunu isterseniz. Ben seslenir seslenmez de inleme kesildi."
Onur ile Canan ağızları açık dinliyorlardı adamı. Ne garip bir hikaye! İnleme mi? Kim olabilirdi? Neden?...
