“…Böğürtlen dikeniyle çevrili bahçelere gizlice girdiğimizde her yanımız çizilirdi; alasulu kayısıları, korukları ceplerimize doldurup kuytu köşelerde yerken, çoğu kez Bekir Amca’ya yakalanırdık. O gün yine suçüstü yakalanmıştık. Korkuyla eve döndüğümde herkes eyvandaydı. Köy muhtarı kekeleyerek babamın gönderdiği mektubu okuyor, bir yandan da Kürtçe’ye çeviriyordu...
Annemle oturup ağladık. Babam, bana çıkışarak, ‘Bak gelecek yıl okula gideceksin. Sana Türkçe öğreteceğim. İstersen başlayalım.’ ‘Babam evde yok,’ cümlesini ezberletirken katıla katıla gülmeye başladık... Kadınların arasında ürkekti annem. Herkes, hatta çirkin cüce kadın bile, anneme Türkçe öğretme çabası içindeydi. Bu koca kent, muhtarın radyosundaki Ankara mıydı? Atları, inekleri ‘Makaram sarı bağları’ söyleyen kadın yoktu.”
Çeşitli dillere çevrilen kitaplarıyla yalnız Türkiye’ye değil, Avrupa’ya da öykücülüğünü sevdiren Suzan Samancı, Reçine Kokuyor Hêlîn’de yer alan on beş hikâye ile yaşadığı coğrafyanın kokularını, tatlarını, insanlarını anlatmaya devam ediyor. Nicedir “Orası” diye kodladığımız bu topraklarda yaşanan acı ve hüzün dolu gerçekler, Suzan Samancı’nın kendine has sıcak, insancıl, sloganlaşma tuzağına düşmeyen anlatımıyla öykülerde hayat buluyor.
Detay Bilgileri
Dil
Türkçe
Basım Tarihi
Eylül 2002 (1.Baskı Eylül 2002, İstanbul)
Yazar
Suzan Samancı
Sayfa Sayısı
111
Kağıt
3. Hamur Kağıt
Kapak
Ciltsiz
Basım Yeri
İstanbul
Baskı Sayısı
2
Ebatlar (YxG)
14x20 cm
Isbn No
9789750500732
Adı
Reçine Kokuyordu Helin
EAN
9789750500732
Yayın No
İletişim - 834
Dizi
Çağdaş Türkçe Edebiyat - 116
Sayfa
111
Baskı
2.Baskı Eylül 2002, İstanbul (1.Baskı Eylül 2002, İstanbul)
