Van Dine' ın yapıtları hiçbir psikolojik ve toplumsal etkene yer vermeyen geleneksel İngiliz okuluyla; bu öğeleri göz önüne alan Amerikan okulunun bir sentezidir; ancak S. S. Van Dine romanlarında ilginç husus insanüstü bir varlık olan dedektifin nitelikleridir. S. S. Van Dine'ın kişisel kanımızca talihsizliği edebiyat eleştirmenliğindeki seçmeci yaklaşımından bir türlü kurtulamamasıdır; bunun sonucu polisiye romana yüksek kültür düzeyini yansıtmaya çalışır, işi dipnotlar koymaya kadar götürür; edebi örnekler ve Latince yazılmış vecizeler kullanır. -Erol Üyepazarcı-
"Bizim anlamsız güdülerimizi türümüzün geçmişine de bağlayamayız. Bizim türümüz diye bir şeyden de bahsedemeyiz. Soy dediğimiz şey ilkel zamanlardan bu yana akan bir çamur!
İlkel hayvanlarda bulunan ham, katıksız şehvet bizim yaşamımızın da temelinde yatan dürtü ile aynı. Eğer bu dürtüyü baskılarsak o sadizm ve zalimlik olarak kendini gösterir. Serbest bırakırsak bu sefer de sapkınlık ve delilik olarak ortaya çıkar. Bunun bir denge noktası yok."
Klasik polisiye yazınının üstatlarından S. S. Van Dine, Erol Üyepazarcı'nın sunuş yazısı ve özenli çevirileriyle, özlemi duyulan "has" polisiye edebiyatı okuruyla buluşturuyor. "Zabıta Romanları"nın "Geceleri Okumayınız!" uyarılarına kulak tıkayarak; Geceleri de okuyunuz!
