Önce "insan" olmasını istediğimiz çocuklarımıza...
"Tanrı ile Sohbet" adlı kitaptan uyarlama bir çocuk masalı...
Zamansız bir zamanda, minik bir ruh varmış... Bu Minik Ruh Işık olduğunu biliyormuş, evrenin bütününü oluşturan bir sürü, ama bir sürü Işık'ın bir parçasıymış. Ama Minik Ruh kendini Işık olarak deneyimlemek (yani görüp anlamak, hissetmek) istiyormuş. Ve Tanrı Minik Ruh'a, Işık'ı öğrenmek istiyorsa, Karanlık'ı da öğrenmesi gerektiğini söylemiş. Çünkü Aşağı bilinmeden Yukarı; Soğuk bilinmeden Sıcak; Yavaş bilinmeden Hızlı bilinemez. Böylelikle Minik Ruh "Gerçekten Kim Olduğunu Öğrenmenin" bunun tam zıddını da öğrenmek olduğunu anlamış. "Bu büyük bir armağandır," demiş Tanrı, "Çünkü böyle olmasaydı, bir şeyin nasıl olduğunu öğrenemezdin." Böylece Minik Ruh serüvene atılmış. Belki de bu serüven, hepimizin adına Dünya dediğimiz bu gezegende paylaştığımız serüvene çok benzer..
Minik Ruh ve Güneş çocukları çok derin bir hakikate ulaştıran güçlü bir öyküdür: Mutlak kötü ya da iyi yoktur - dünyada olan her şey, "iyi" ya da "kötü" diye adlandırdığınız her şey sevgidir. Çocuğunuz sevebileceği bir Tanrı'yı keşfedecektir çünkü Tanrı sevgidir ve tüm minik ruhlar Tanrı'nın bir parçasıdır. Ve belki de ebeveynler de gerçekten kim olduklarını yeniden keşfedeceklerdir.
