Sir Charles'ın öldüğü akşam, onu bulan uşak Barrymore seyis Perkins'i atla bana gönderdi ve henüz yatmadığımdan, olay üzerinden bir saat geçmeden Baskerville Malikanesi'ne ulaşabildim. Ayak izlerini porsukağacı geçidi boyunca izledim, durup beklediği anlaşılan arazi kapısındaki o yeri gördüm, bu noktadan sonra izlerdeki değişikliği gözlemledim, yumuşak toprakta Barrymore'unkilerden başka hiçbir iz olmadığına tanık oldum ve son olarak, ben gelene dek kimsenin dokunmadığı cesedi dikkatle inceledim. Sir Charles yüzü yere dönük, kolları dışarıda, parmakları toprağa gömülmüş bir halde yatıyordu ve yüz ifadesi güçlü bir duyguyla öylesine sarsılmıştı ki, bu haliyle kimliğini tespit etmem imkânsızdı. Soruşturma sırasında Barrymore yanlış bir ifade vermişti. Cesedin etrafında yerde başka hiçbir iz olmadığını söylemişti. O görmemişti. Ama ben gördüm. Biraz uzakta, fakat taze ve belirgindiler."
"Bir erkeğe mi, yoksa kadına mı aittiler?" Dr. Mortimer bir an bize garip bir biçimde baktı ve soruyu cevaplarken sesi neredeyse bir fısıltı gibi çıkmıştı: "Bay Holmes, bunlar devasa bir tazıya aitti!"
