Çok eski zamanlarda Hint ve Çin ülkelerinin hükümdarları, Şehriyar ve Şahzaman adlı iki kardeşmiş. İkisi de çok zenginmiş, güçlüymüş, ama mutlu değilmiş. Her ikisinin de kaderinde varmış ki eşleri onları aldatmış. Bunun üzerine Şehriyar bütün kadınlara düşman kesilmiş. İçindeki öfke ve intikam duygusunu bastırmak için her gece bir kadınla evlenip onu öldürmeye başlamış. Sonunda vezir, ülkede padişahla evlenecek genç kız bulamaz olmuş. Vezirin de çocukluktan yeni çıkmış Dünyazat. Şehrazat babasının kellesini kurtarmak için padişahla evlenmeyi kabul etmiş. Düğün günü Şehrazat, kardeşinin isteği üzerine anlatmaya başlamış masalların ilkini. Kim zaman masalları birbirine eklemiş, kimi zaman masal içinde masal anlatırmış. Kimi zaman da anlattığından daha güzel bir masalı hatırlayıverdiğini söylemiş. Tam bin bir gece, yani üç yıldan uzun bir süre anlatmış masalları. Ama sonunda yorulmuş. Bir sabah Şehriyar'a, Masallarım bitti Şahım, demiş. Eğer beni öldürecekseniz artık öldürebilirsiniz. Bilin bakalım o zaman ne olmuş? Şehriyar üç yıl boyunca dinlediği onca masaldan, öyküden dersler almış. Bir insnaın suçu yüzünden bütün insanların cezalandırılmaması gerektiğini öğrenmiş. Şehrazat'ı da çok sevmiş ve ona, Artık sensiz yaşayamam, demiş. Şehrazat'ın anlattığı masallar, sarayın yazıcıları tarafından daha anlatılırken yazılırmış meğer. Binbir Gece Masalları adıyla dilden dile, elden ele dolaşıp gelmiş bugüne. Dünyanın tüm dillerinde basılmış, okunmuş, anlatılmış.
