Hem kendini hem de tabiatı bilişsel olarak araştıran bir şairdir Mai Van Phan, (...) şiiri samimi bir şiirdir. (...) Bize, hayalimizi içine yerleştirebileceğimiz ve içinde özgürce dolaşacak küçük ve anlık resimler bulur. Anın algısı bilinçledir. Eskiler buna "ibn'ül vakt" (zamanın evladı) derler. İşte bu konuda Mai Van Phan son derece başarılıdır. Kesilen bir otun acısını duyan insan, kuşkusuz son derece duygu algıları açık ve zarif bir kişidir. Bir içgörü uzmanı olarak, insanın en bilinmedik nesnesi olan kendini araştırma yolunda önemli bir noktada durmaktadır. -Müesser Yeniay-
Dağın tepesinde çiçekleniyor Şiddetli rüzgârlarda sakin Değişimin bulutları altında.
Yüz yıl önce Buda Kral Tran Nhan Töng Geçerken eğdi başını
Sen ve ben Geçerken eğiyoruz başımızı Çocuklar da Eğiyorlar Başlarını
Dağdan inerken Küçük bambu kamışlarını tutan Hacılarla karşılaşıyoruz Bütün gözler yukarı bakıyor Çiçeği köklerinden yakmak için odunları yığdığımızda.
