İlksiz zaman içinde, kalbur saman içinde. Yazarlar çizer, çizerler yazar iken. Ben annemin beşiğini, tıngır, mıngır sallar iken, aynı zamanda dağda kuzu çobanlığı yapıyordum.
Koşmaktan düşmekten yoruldum, değneği atıp, evin yolunu tuttum.Varıp durdum kapıya, razıydım kırk sopaya. Ben artık çobanlık yapmayacağım, dedim.
Mavi Irmak'ın coşkun sularında büyüyen, "yemeye, içmeye doyan; ama yüzmeye doyamayan", suyu "yüreklerini ısıtan sevgi, okşayan el" bilen mavi saçlı çocukların dostluk ve başarı öyküsü.
"Bu özgün masal öyle tatlı tatlı akıp gidiyor ki; koşup yeni bir masala daha sarılası geliyor insanın..."