Duyanların merak ettiği, görenlerin hayran kaldığı, gelenlerin ayrılamadığı bir köy varmış. Günlerden bir gün bu köyde çiçekler kararmış, toprak kurumuş, evlere gölgeler düşmüş. İnsanlar gülmez, konuşmaz olmuş. Koyunların iştahı kaçmış.
Biri varmış ki, yalnızca o memnunmuş halinden... Ah, neler çıkarmış heybesinden...
Sonra neler mi olmuş? Okuyan okumayana anlatsın; okumayan gökten düşen elmaları okuyana bıraksın...
