Geçen yıl, Gerillalar’ı yayımlarken, Naipaul için şöyle demiştik: “Kitaplarındaki imzayla V.S. Naipaul, tam adıyla Vidiadhar Surajprassad Naipaul, Trinidad’dan İngiltere’ye, oradan dünyanın dört bir yanına ve çoğunlukla mazlumların, mağdurların ses verdiği ülkelere uzanan bir hayatın yazarı. Gezi, izlenim, araştırma, roman... Naipaul’un farklı türlerdeki eserleri, keskin bir zekânın süzgecinden geçmiş, ustaca anlatılmış çarpıcı gözlemlerde buluşur. O gözlemler farklı coğrafyalara dağılır.”
Naipaul’un coğrafî serüveni bu kez bir şekerkamışı cumhuriyetine uzanıyor: Taklitçiler, yurtsever bir “eski sömürge” politikacısının karşılaştığı zorlukları, yaşadığı hayal kırıklıklarını hikâye ediyor; emperyalizm kaynaklı yerel dramları anlatıyor. Siyasal söylemlere değil, insan’a ağırlık vererek ve birey’le “yurt” arasındaki ortak kaderi ustaca yakalayarak: “Hiçbir vücuda, kendimizinkine gösterdiğimiz şiddeti uygulamayız; kendi vücudumuza, yaralarını hiç durmadan tırnaklayıp açan bir kedinin sapkınlığını yansıtırız...”
