"'Leri şarupdiende tisika cemi' deriz bizler eşyalarımıza. Yani 'Yoksullar ülkesinin sınırlarını gösteren harita'.
Karnımızı doyurmak için çırpındığımız her ânı eşyalarımızda dondurup saklamamız boşuna değildir. Soluk alıp verdiğimizi, geçmişte de var olduğumuzu kendimize kanıtlama ihtiyacı içindeyiz. Bedenlerimizi ve ruhlarımızı dünyanızın saldırılarından korumak için kurduğumuz şaşırtıcı, mucizevi savunma sistemimizin kıymetli bir parçasıdır dekorlarımız.
Bu kadar sır verdiğim yeter!"
Latife Tekin Buzdan Kılıçlar'da gecekondu mahallesinde yaşayan üç kardeşin öyküsü anlatıyor: Halilhan, Mesut ve Hazmi Sunteriler. Üç kardeş, yakın arkadaşları Gogi'nin de yardımıyla, iflas eden ortak şirketlerini canlandırmaya çalışırlar. Ancak Halilhan'ın şirket parasıyla aldığı araba, kardeşlerin arasında bir tümsek gibi durur ve her fırsatta içlerinden birinin tökezlemesine sebep olur. Latife Tekin yoksul bir mahalledeki "pılık pırtık adamların", kazandıkları parayla kente ucundan eklemlenen ama tekrar büyük şehrin gür sesinden ürküp dağılan insanların hayatlarını anlatıyor. Yoksulluğa acınacak bir durum gibi yaklaşmadan, tepeden bakmadan...
"Latife Tekin edebiyatımızın en önemli sürgün yazarlarından." -Jale Parla-
