Kışın o soğuk gecelerinde yağmurlar yağarken, şimşekler çakarken babaanneme korkudan sokulduğum anlarda sorardım hep: Zeynep: "Babaanne, annemi anlatsana?"
Babaannem: "Annen İstanbullu idi ama bize çok çabuk alışmıştı. Allah onu bizden daha çok sevmiş."
Zeynep: "Babaanne, sen beni hiç bırakma, sen de ölme e mi! Bak dedem ve annem beni bırakıp gittiler. Öldüler, şimdi onlar yok yanımda. Senden başka kimsem yok benim..."
