"Lüks feneri, çevresine eğri büğrü bir ışık halkası çiziyordu. Bu halkanın dışında kalan yerler, fenerden uzaklaştıkça koyulan bir karanlık içindeydi. Turan arada ışıkan ayrılıp bu karanlıkta dans ediyor, o zaman Lamia'yı iyice kendine çekiyordu. Fenerden en uzak oldukları bir anda onu sımsıkı göğsüne bastırıp yanağını yanağına yaslamasına Lamia karşı çıkmadı. Karşı çıkmak mı? O sıcacık yanak kendi yanağına değince içine öyle keskin bir zevk saplandı ki, kanının, vücudunun her zerresinde, sanki ta kasıklarının arasında bir kamaşma duyan Lamia kendini tutmasa bağıracaktı."
Mazi Kalbimde Bir Yaradır evli bir kadının hayat çizgisi çevresinde bir dönemin psikolojik ve toplumsal panoramasını çiziyor. İlk aşkı Turan ile kocası Ali arasında bocalayan Lamia'nın, aşkı ve mutluluğu bulmaya, birey olmaya çabalarken yaşadığı gelgitler modernleşme sürecinde Türk kadınının yazgısı aynı zamanda. Yeğinobalı bireysel yaşantılar ile toplumsal hayatın seyrini sıkça çakıştırıp bir dönemin ruhunu yansıtırken yavaş yavaş beliriyor soru: ne kadar kaçmalıyız belleğimizden, ne kadar sığınmalıyız ona?...
