Fârâbî'nin elinizdeki eserinin özellikle ilk kısmı doğrudan Allah inancı ile ilgili olduğu için, onun görüşlerinin geleneksel İslâm düşüncesiyle ve Ehl-i Sünnet akaidiyle çeliştiği noktalara yeri geldikçe dikkat çekmeye çalışmış bulunuyoruz. Bu noktanın Türkçe tercümelerdeki önemli bir eksiklik olarak kendisini gösterdiği söylenebilir. Walzer'in, yorumlarında bu konuya da bir ölçüde eğildiği görülmekle birlikte, onun daha çok Fârâbî düşüncesinin Eski Yunan'daki ve el-Kindî felsefesindeki kökenlerine yoğunlaşmayı tercih ettiği müşahede edilmektedir.
Öte yandan Fârâbî'nin bu eserinin skolastik bir zihniyetle değil de eleştirel bir gözle okunması gerektiği kanaatindeyiz.
Eserin ismine gelince, "Üstün Ülke" tabirinin, "Erdemli Devlet" ya da "İdeal Devlet" gibi tamlamalara göre, "el-Medînetü'l-Fâzıla" ifadesini daha iyi karşıladığı söylenebilir. Medîne kelimesi devletten ziyade kent anlamını taşıdığı için, ülke kavramının bu kelime için daha uygun bir karşılık olduğu görülmektedir. Fâzıl kelimesi de Türkçedeki yaygın kullanımın aksine, "erdem"den ziyade "üstünlük" ifade etmektedir. Bu yüzden, en uygun karşılığın "Üstün Ülke" olacağını söylemek yanlış olmaz.
Detay Bilgileri |
Dil | Türkçe |
Basım Tarihi | 2012 |
Yazar | Farabi |
Sayfa Sayısı | 208 |
Kağıt | 2. Hamur Kağıt |
Kapak | Karton |
Basım Yeri | İstanbul |
Baskı Sayısı | 1 |
Çevirmen | Seyfi Say |
Ebatlar (YxG) | 12x20 cm |
Isbn No | 9786054577118 |
Kitap Orjinal Adı | El-Medinetü'l-Fazıla |
Alt Lejant | El-Medinetü'l-Fazıla |