“ADI NEYDİ?” “ADI XAVIER.” Ona sık sık bu soruyu soruyorlar. Bir adam arkadaşını arıyor. Bir Avrupalı bir diğerini arıyor, Hindistan’da. Her gece başka bir otelde, başka bir konak yerinde, başka bir yerde kalarak. Bu Hindistan, İngiliz sömürgeciliğinin Hindistan’ı olduğu kadar, rüyaların büyülü, gizemli Hindistan’ı da. Benliğin gizlerini sakladığını sandığımız Hindistan.
“BU VÜCUTLARIN İÇİNDE NE İŞİMİZ VAR?” “BELKİ İÇLERİNDE YOLCULUK EDİYORUZ.” Yolculuk, Batılılığın, Hıristiyanlığın ve Avrupalılığın artık insanı açıklamaya yetmediği bir noktada. Ama gene de yabancı kalmayı sürdürerek. Bazı ‘Avrupaî’ entrikalar; çoğunlukla yanlış ipuçları. Bazı beklenmedik mistik açımlamalar; nereye kadar açımlama?
“HESSE’Yİ SEVER MİSİNİZ?” Hesse, hele Sidarta, bu roman için bir ipucu mu? Olabilir de olmayabilir de. Türkçe’de ilk kez yayımlanan Antonio Tabucchi’nin 1987 Prix de Medicis Yabancı Roman Ödülü kazanmış kitabı Hindistan’a Gece Müziği, bu benzersiz ‘gece yolculuğu’ kendini, ötekini, bir şeyleri arayıp duranlar için gerçek bir tat olacak.
