Freud'un uygarlık kuramı evrensel bir insan doğası varsayımı üzerine dayanır, ve Platon'dan Hegel'e tüm idealizm tarafından aklanan kavrayışa uygun olarak- insan tüm doğal/ekinsel ayrımlarının üstünde ve ötesinde duygusal ve ussal bir özdeşlik olarak alınır. Bunun tek bir imlemi vardır: İnsanlığın yalnızca küçük bir kesimi (ödev bilincine bağlı kalmayı ancak Eros'u sindirme pahasına başarabilen Protestan tin) tarihi bir "Kendini Bil!"meyenler uygarlığında sonlandıramaz. Böyle ussallık gerçekte aptallıktır. Tersine, tüm insanlık kendini ideale eğitme, güzellik yoluyla düşünceye ve düşünce yoluyla güzelliğe ulaşma yeteneğindedir- ve, boyutsuz Asya ve Avrupa ve Afrika uygarlıklarından tek-boyutlu Protestan Batıya dek, insanın Yazgısı bir kez daha dünya ölçeğinde antik Atina'nın eşlemi olmak değil, ama insan olmanın yalın değerini, eksiksiz özgürlüğü yaşamaktır.
