Sahharın Hadice bintu Huveylid adlı romanının bu çevirisine Arif Nihat Asyanın ünlü Naatının bir mısraına dayanarak Haticenin Goncası adını verdik. Söz konusu Naat; Seccaden kumlardı... Devirlerden, diyarlardan Gelip göklerde buluşan Ezanların vardı! diye başlar; Günler, ne günlerdi, yâ Muhammed, Çağlar ne çağlardı: Daha dünyaya gelmeden Müminlerin vardı... Ve bir gün, ki gaflet Çöller kadardı, Halîmenin kucağında Abdullahın yetimi Âminenin emaneti ağlardı. Haticenin goncası, Aişenin gülüydün. Ümmetinin gözbebeği Göklerin resûlüydün... Elçi geldin, elçiler gönderdin... Ruhunu Allaha, Elini ümmetine verdin. diye devam eder. Yazar Sahhar bu romanında, Hz. Haticenin Hz. Muhammed (s.a.v) ile evliliğini ve sonrasını konu edinmektedir.
