Kafka'nın tüm metinlerinden derlenen Yalnızlık, Sahip Olduğum Tek Şey, bizleri büyük yazarın dünyasının derinliklerine doğru bir seyahate çıkarıyor. Burada yazdıklarımı hiç kimse okumayacak. Hiç kimse bana yardım etmeye gelmeyecek. Tüm insanlara bana yardım etmeleri emredilse bile, herkes tüm kapı-pencerelerini kapatıp yatağına girer ve yorganının altına saklanıverir. Tüm dünya o geceliğine bir otel olur âdeta Huzur mu istiyorsun?
Az insan, az eşya Böylesine anlaşılmaz ve sorumluluk duygusunu tüm acılarıyla hisseden bir insan olacağıma, keşke odandaki o mutlu dolap olsaydım da her daim seni görebilseydim. Böylece doya doya seyredebilirdim seni. Koltukta oturuşunu, mektup yazışını, yatışını, kalkışını...
Her devrim yavaş yavaş buharlaşır ve geride sadece yeni bir bürokrasinin artıklarını bırakır. İnsanların tüm kusurları; sabırsızlıklarından, yaptıkları bir işte izledikleri yöntemi daha vakti gelmeden önce terk etmelerinden ve üzerinde tartıştıkları sözde bir meseleyi sözde bir çözüme kavuşturmalarından ileri gelir.
