Yazar mekân ve zaman sarmalından geçen adamdır. Yaşadıklarında yazdıklarının, yazdıklarında yaşadıklarının izleri vardır. Yazınsal ömürle yaşamsal ömür arasında her zaman birbirini destekleyen geçişlilikler, soluk alışverişleri bulunabilir. Mekân ömre ne katar? Kadim zamanlardan eski izler taşıyorsa eğer bir mekân, burada yaşayanların ömrüne geçmişten bir şeyler bahşedip uzun yaşanmışlıkları heybesine yükleyebilir. Sesi, sözü ve tınısı hâlâ devam eden şarkıya bir tarafından dâhil olup geçmişten geleceğe doğru akıp gitmek gibi bir şeydir bu. İnsan yaşadığı yere; mekân, ömrüne tanıklık ettiği insana benzer. Zira kültür toprağı asfalt, ahşabı beton kılan iradenin adıdır. Bu yüzden mekâna hep bir mümkünden ulaşılır. Mümkün ise zamanın kendini uçuculuktan kurtarıp imkâna kavuştuğu yere denir.
