Tarık, Recep ile oynarken bir yandan soğuması için dereye bırakılan karpuzları takip ediyordu. Köfteler pişmeden önce annesinden bir dilim karpuz istediyse de annesi yemekten sonra vereceğini söyledi. Dere yatağından esen meltem herkesi serinletiyordu. Yüksek dallı ağaçlar, öğle güneşinde bile şemsiye gibi gölge yapıyordu. O gün karpuz yiyerek serinleme hayali kuran Tarık haricinde sıcaktan şikâyet eden yoktu.
