İnsanın; toprağın bir parçası olduğunu, yaşamın her şeye rağmen umutla beslenebileceğini ne güzel anlatmış. Geçit vermeyen dağları, elleri kınalı kızları, anlatırken yaşamın gerçeklerini; sadelikten,samimiyetten hiç ödün vermemiş. Yaşam koşullarının zor olduğu bir coğrafyada yetişen insanların yaşamı nasıl algıladığını ince ince işlemiş. Ve mademki hepimiz biriz, birbirimize dilsiz gönülden seslenelim demiş ! Gönül dilinden bize hikayeler ulaştıran yüreğin, bilincin,insan sevgin daim olsun. -Olcay KASIMOĞLU-
