Gittiğim için mutluyum! Sevgili dostum, insan insan kalbi ne tuhaf! Öylesine sevdiğim, hiç kopamayacağımı sandığım senden ayrılıyorum ve üstelik seni bıraktığım halde sevinçliyim. Diğer bütün ilişkilerim, benimki gibi bir yüreği kaygılandırmak için, yazgının bir seçimi değil miydi? Zavallı Leonore! Ama yine de ben suçsuzdum. Kız kardeşi çekimiyle gönlümü hoşça eğlendirirken, onun zavallı yüreğinde bir tutkunun yerleşmesi benim suçum değil galiba! Yine de tümüyle suçsuz muyum? Ben de onun duygularını beslemedim mi? Onun yüreğinden gelen, hiç gülünçlüğe düşmeden o hep güldüğümüz samimiyetinden zevk almıyor muydum?