Şiir, acıyla kanayıp duran halk belleğindekilerle umudun aydınlığını buluşturur. Hüseyin Yurttaş diyor ki:"şairler yakılıyorsa ülkende daha çok şiir oku çocuk şairler yakılıyorsa ülkende sen de şiir yaz çocuk" "Sevgiden ötesi cehennemdir" derken, güzel ülkemizi cehenneme çevirenlere, ona adadığı şiirinde olduğu gibi, Metin Altıok'un kavrulmuş yüzü ve yüreğiyle bakıyor: "eski bir yangından savrulan küldüm kavruk baharlarda çiçek tozlarıyla döküldüm" Sonra, kahrın kuyularından çektiği dizeleri, sonsuzluğa savuruyor: "şair gece vezniyle yaz bu şiiri karanlıkta uğuldasın dizelerin" Her şeye karşın sürüp giden yaşamın sonsuzluğu, onca rengi ve ışıltısıyla, akıp giden şiirlere vuruyor.
