Nevada'nın hatırlamadığım bir köşesinde, sıkılmadan saatlerce dil dökerek yalan söylediğim bir bayan var. Bunu özür dilemek niyetiyle anlatmıyorum. Ben burada kendimi anlatmaya çalışıyorum. Adını ve nerede olduğunu bilmediğim o bayanın, eğer tesadüfen bu satırları okursa bana yazacağını ümit ediyorum.
1892 yazının panayır günlerinde Reno'daydım. Topluluklar halinde yaşayan bir sürü aç insan yetmezmiş gibi kent, çocuklar tarafından adeta yağmalanıyordu. Ev sahipleri, tek çare olarak düşündükleri şeyi yapıyor, artık onlara hiçbir karşılık vermiyorlardı.
