"Sadık, hep bir köpeği olsun istiyordu, hem de en iyi cinsten, koskocaman bir İrlanda kurt köpeği! Onun yerine bula bula ne buldu? Bir yumurta."
Sınıf arkadaşları Sadık'ı görür görmez "Sadık, akıllı bıdık" diye şarkı söylemeye başlardı, annesi Sadık'a babasının küçük bir kopyası olduğunu söyler, onu aynı babası gibi giydirirdi. Sadık gözlük takmadığı için mutluydu, yoksa tıpkı babası gibi olacaktı. Yine de bunları pek önemsemezdi, onun en çok istediği bir köpeği olmasıydı, bir de ürettiği yeni kelimeleri rahat rahat kullanabilmek. Ama kimse onu rahat bırakmıyordu. Üst sınıftan Ayı Hamdi bir gün ona sataşıp kafasını kuma soktuğunda Sadık burnunun ucunda bir yumurta buldu: Bundan böyle sınıftakiler ona ne derse desin asla umursamayacaktı çünkü artık onun bir sırrı vardı. Fakat bakalım yumurtanın içinden çıkanlarla nasıl baş edecekti?
