ABD ve Avrupa ekonomileri ve toplumları büyük bir yol ayrımının eşiğindeler. Sağda, ekonomik krize rağmen neoliberal araçların en ayrıcalıklı kesimlerin çıkarına daha fazla çalışmasını amaçlayan yeni toplumsal biçimler ortaya çıkıyor. Oysa direksiyonu acilen diğer yöne, yani sola doğru çevirmek lazım. Hem sermaye ve emek gelirleri hem yüksek ve düşük ücretler arasındaki eşitsizliklerin arkasında iki kutuplu değil, üç kutuplu bir sınıf yapısı var: kapitalistler, yöneticiler ve halk sınıfları. 20. yüzyılda farklı siyasi koalisyonlar, bu üç kutuplu ortamda ortaya çıktı. Kapitalistlerle yöneticiler arasındaki neoliberalizme özgü toplumsal ve özellikle siyasal ittifak, sağ siyaseti; İkinci Dünya Savaşı sonrasında halk sınıflarıyla yöneticiler arasında Batı toplumlarında gerçekleşen ittifak ise sol siyaseti işaret etti. Bu kitap temel bir düşünceden kaynaklanan basit bir teze dayanıyor: Toplumsal ilerlemenin yollarını yeniden açmak için kapitalist mülkiyetin finansal ağlarını ve kapitalistlerle üst düzey yöneticiler arasındaki işbirliğini sarsabilecek bir siyasi güce ihtiyaç var. Gérard Duménil ve Dominique Lévy, halk sınıflarıyla yöneticiler arasında, solda yeni bir uzlaşma başlatmanın ve kapitalizmi kademeli olarak aşmanın bu yeni ittifakın oluşmasına bağlı olduğu tezini savunuyorlar. Neoliberalizmin tahakkümüne son vermenin yollarını arayanlar için rehber niteliğinde bir tarihsel perspektif sunuyorlar.
