Fotoğraf makinesi boynunda asılıydı. Bir fotoğrafçı için fotoğraf, Seni Seviyorum, deme biçimiydi. Yıllar, yüzyıllar boyunca dilden dile süregelen o iki kelimelik Seni Seviyorum, birçok farklı şekilde, farklı yerde, farklı kişilere söylenmişti aslında. Hâlâ da devam ederdi bu süregeliş. Fotoğraf çekmek de aynıydı onun için. Doğru yer, doğru zaman, doğru tema, ve o kişi. O küçücük dokunuş, son olarak da. Sonsuzlaşmıştı işte o an. Seviyorsa fotoğrafçı fotoğraf çekmeyi, basitti, o pozu yakalamak, fotoğraf çekmek ve ölmek. Seni Seviyorum diyen de aynıydı. Kör eden, güzellik yükü bir yaratık, sevgiye boğmak ve hep mutlu bitmesi umulan kapanış.
