Sonra sarı terk etti, Saçlarının sarısı. Siyah neyime yetmezdi ki! Olurdu, sarısız da olurdu...
Hiç ağlamadım sarılara, yeşillere Gökkuşağı gülüşlerinin gidişine Hiçbirine...
Ben kırmızıya ağladım, Kırmızının gidişine yandım. Ateş kırmızısıydı aşkımız, Kan kırmızısıydı yüreklerimiz, Onunla boyanmıştı ruhumuz... Kızılcık şerbeti içsem de nafile Kırmızı değil artık kanım O gittiğinden beri. Asıl şimdi durgunum Şimdi renksizim
