Nasıl unuturum bu günleri,
Hevesle başladığım şu alfabeyi,
Öğretmenimi, defalarca silip yazdığım şu kara tahtayı,
Silgi, kalem, tebeşiri,
Ben zaten hep bunu düşlemiştim.
Kitabı her açtığımda bir harf öğrendim,
Öğrendikçe, kâh hüzünlendim kâh sevindim,
Nokta koydu hüznüme sevincim,
Ben zaten hep bunu düşlemiştim.
Kendi ellerim yazsın duygularımı,
Sonra seslendirsin dudaklarım,
Mutluluğum çığlık atsın,
Ben zaten hep bunu düşlemiştim.
| Detay Bilgileri |
| Dil | Türkçe |
| Basım Tarihi | 2014 |
| Yazar | Emine Ünalan |
| Sayfa Sayısı | 44 |
| Kağıt | 2. Hamur Kağıt |
| Kapak | Karton |
| Basım Yeri | İstanbul |
| Baskı Sayısı | 1 |
| Ebatlar (YxG) | 13x19 cm |
| Isbn No | 9786058539648 |
