Aşk, bitmeyen devam eden ve candan bir sevgiyle beslenirse olgunlaşır, evrim geçirir, sevda halini alır. Ergindir artık ama eğer aşk beslenmezse, hor kullanılırsa; gökyüzü güneş olsa bile güzelliğini kaybedip zifiri karanlığa gebe olup nefreti doğurur. Sevda ise deryalar gibi pak ve berraktır, güçlüdür, kırılmaz, girmez mezara bedenle, gelen her yeni nesille her demde tekrar yenilenir, destan olup sonsuzlaşır. Tadınca şerbet gibidir...
Nefret ise bir su birikintisi gibidir, çamur olur, ölümlüdür, mezara kadardır, bir ağacın kuru yaprağı gibi düşer, tadınca zehir gibidir... Sevda ise ölümsüzdür, dilden dile dolaşır, diller küsse bile yüreklerde zikreder, yüzyıllar boyu insanlığın nefesinin yettiği kadar yaşar.
