Yalnızlığın soğuk kucağında Ümit Yaşar Oğuzcan'a dair mısralar dinledim. Şiir kondu yüreğime ve şiirle sanki tüm yaralar bir anda kapandı. Sonra Cemal Süreyya geldi. Gecenin bir yarısında koyu bir çaya hayali gözlerinin eşliğinde yeniden hayat verdi. Ve aynen şöyle dedi; "Cevap veriyorum zamanla her şey geçer diyen akıllılara; geçen tek şey zamandır anlayan, anlatsın anlamayanlara" "Adam kadını çok sevdi. öyle sevdi ki ona kanat takıp uzaklara uçmasına göz yumacak kadar çok sevdi." "Kadın adamı çok sevdi. öyle sevdi ki tüm hayatını ona adamak pahasına çok sevdi" "Adam ve kadın birbirini çok sevdiler. büyük bir ayrılığın sonunda ikisi De yalnızlığı seçti..."
