Soğuk duvarlarda telve karası, ferahlatsın içini gürun ayazı, yine muhtelif bir sarı yaprak tarlası, Ayak altına yığılan şu sonbahar, çevir yüzünü Mart'a, Nisan'a, Günü çiçeklere pay et, nicedir duymuyorum kokunu, baharın tozunu, baharın tuzunu. Ellerimde kalan bu yara izleri, hep senin şu çalı çırpının eseri. Ferah bir çığlık duydu şu azam şu yerlere dökülmüş çıtırtılı sarıdan, doldur içini hüzün ve ayrılıkla, tuhaf bir yankı duy şu mahzun garibanlığında...
