"Güzel yıllardı o yıllar..." "Kediler de yaşıyor, köpekler de yaşıyor, deliklerdeki sıçanlar da. Yaşlılar koltuklarına uzanmış, uyukluyorlar, çocuklar da oldukları gibi minderlerde uyuyup kalıyorlar. Etrafa neşe saçmak için fazla şeye ihtiyaç yok. Biraz dolmadakia, biraz keftedakia ve iyi kardia yeter... İstanbul'dan ayrılırken sanki gölgemi orada bırakıyormuşum duygusuna kapılmıştım. Ama hayır. Yanılmışım. Gölgem peşimi bırakmadı ve onunla bütün İstanbul da, peşime takıldı ve Atina'daki evim Loksandra ile doldu. Nereye başımı çevirsem, nerede dursam, arkamda Loksandra'yı hissediyorum. Ev İstanbul kokmaya başladı."
