Lyon'da Arap göçmenlerin oturduğu bir mahalle: Şaba... Cezayir'den yıllar önce Fransa'ya göçen ailelerin ilk kuşak çocukları için örnek bir "çocukluk cehemmemi" aynı zamanda. Keresteden ve sacdan yapılmış, suyu ve elektriği bulunmayan göçmen evlerinde Batı'nın tam ortasında giderek büyüyen bu leke toplumu için göç olgusunun sonuçları son derece acı verici... Ama hayat devam ediyor. Hepimizin neredeyse tek serveti "çocukluk" her türlü sosyal koşulların ötesinde kayıp hayatları ısıtmayı sürdürüyor. Göç sorununun dünya edebiyatındaki en saf ve evrensel sözcülerinden biri olan Şabalı Çocuk Saint-Exupery'nin "Küçük Prens'inden Vasconcelos'un "Şeker Portakalı"na kadar uzman "çocukluk" edebiyatının kendi konusundaki en iyi örneği... Fransız çocuklarıyla kendini eşit hisseden, bunu çevresine davranışları ve çalışmalarıyla kanıtlayan roman kahramanı küçük Azouz'un ağzından anlatılan Şabalı Çocuk göç edebiyatının da en dokunaklı, en büyüleyici romanlarından birisi. Şabalı Çocuk yayınlandığı yıl Fransız gazetecilerinin verdiği En İyi Roman ödülünü ve ertesi yıl da seçkin bir gençlik kitapları ödülü olan Sorcieres Ödülü'nü kazandı.
