Bu üçgenin tüm açılarına eleştirel ve şiirsel bir dille yaklaşan roman kahramanı Yusuf Celâl'den farklı bir bakış:
"Yaşam elle tutulamayan, duyu organlarımızla hissedemediğimiz bazı sayılar ve ne olduğu belirsiz bir kısım sembollerden ibaret olmayacak kadar kutsaldır hocam! " dedi Edip oturduğu sıradan hiç kalkmadan. Üstelik bu kez boynunda kravatı da yoktu. Onun bu ani çıkışına aldırmadan Semih'e dönerek:
"Yaşamın tamamına hâkimdir matematik. Düşünürken, söz söylerken, herhangi bir şeyi tasarlarken matematiğin gücünden yararlanırız. "Hiç ihtiyaç duymam" ya da "ilişkilerim dengeli" derken, matematiksel ölçülerle konuştuğunun ayrımına varamamışsın daha. Matematikteki estetik olmasa, sanat kavramı ne derece gelişebilirdi? Bir kilim motifinden tutun da, oturduğunuz sıraya saraylardan, köprülerden, teknolojiden, bir romana, hatta bir dizeye varıncaya kadar her şeyde matematiğin sihirli büyüsüne ihtiyaç duyarız."
