Di sala 1935'an de, li gundekî bi nave Qeremaniye ser bi navça Derbesiye li bakurî Parezgeha Hisiça ez hatim dinyaye. Ew gund bi xwe dikeve aliye Başûr û Rojavayî Derbesiye bi dûrbûna 4 kîlo metiran. Bi 600 metrî dûrî haşine tirene ye, ko di navbera Turkî û Sûrî re derbas dibe. Ez jî yek im ji malbata Hecî Derweş, ko li Qeremaniye bi cîwar dibe. Malbata me hatiye naskirin bi nave Hecî Derweş, ko ew bi xwe mirovekî zîrek û dûrbîn bû tü hatibû naskirin bi nav û denge xwe ye civakî, ko ne tene di nav Ela Azîzan de naskirî bû, bele di herema Derbesiye bi tevayî de. Pevvendiyen civakî di dema destpeka xortaniya min de tene şe-weyekî elperestî distandin. Evi yeke rengek ji be saziye dabû jiyana malbata me ya rojane. Ji ber ko çûn û hatip li cem me pir bû, wek nimûne: Kem caran me karîxWarin xwe li mal bi tene bixwara û wilo jî her demî pâşivaziya pınan dihat kirin û tû sînoren taybet li ber hatina wan tune bûn. Bİ şev û roj mevan her tim hebûn.
