İlk mizah denemesi "Akıl Tamircisi" adlı kitabıyla mizaha farklı yorum ve anlam getiren Veysel Boğatepe, aynı ironik üslubunu bu kez öykülerinde kullanıyor. Öykü kahramanlarına sınırsız konuşma hakkı tanıyarak klasik öykü anlatıcısı olmanın dışına çıkıyor. Olaylar örgüsünü zaman-mekân kavramı ekseninde tasarlarken, gözlem ve izlenimlerini ilginç karakterler üzerinden aktarıyor ve oldukça yalın bir dil kullanıyor.
Öykülerini, kahramanlarının ifade, anlama bozukluğu ile düşünme ve dürtüsel alışkanlıkları arasındaki çelişkilerin toplumsal yansımaları üzerine temellendiriyor. Her biri toplumsal gerçeğimizin yazıya dökülmüş hali olan öykülerde, bireyin düştüğü gülünç veya komik durumlarını okurken gülümseyecek ama daha çok düşünmek zorunda kalacaksınız.
