Ekinler toplanmış, sağımlar, sürüler içeri alınmıştı. Güneş kırağılar üzerine doğuyordu. Köy sessizdi. Yazın azalıp kuruyan çay, iyice kabarıp coşmuştu. Dağların başı karlayınca, bir süre böyle akardı. İçlerinden biri:
"Kış yakındır, dedi. Baksanıza delirmeye başladı bizim çay."
Önce birbirlerine, sonra korkuyla dağlara baktılar. Bir akşam, döne dolana ak tozlar inmeye başladı kara gökten.