Rahat ve sakin bir yerde öğle uykusuna yatmak isteyen bir köpek, öküzün ahırına girdi ve onun yiyeceği samanın üzerinde uzandı.
Biraz sonra öküz geldi. Sabahtan beri tarlada çalışmış, yorulmuş ve karnı da iyice acıkmıştı. Yiyeceği üzerinde uyuyan köpeği hafifçe iterek uyandırdı. Köpek ise, özür dilemek bir yana, tatlı uykusundan uyandırıldığı için kızdı, hırlayarak öküzü ısırmak istedi.
Nihayet sabrı tükenen öküz, köpeğe dedi ki: 'Bana bak, köpek. Eğer benim yiyeceğime ortak olmak istiyorsan, başımın üzerinde yerin var. Ama sen huysuzlanıyor; ne kendin yiyor ne de bana yediriyorsun. Senin özrün kabahatinden büyük. Hem suçlusun, hem güçlü.'
