Çocukken hep büyümek istedik. Büyüsek de her istediğimizi rahatça yapsak.. Büyüsek de daha güçlü olsak.. Büyüsek de hayallerimize kavuşsak.. Büyüsek de para kazansak.. Hep büyümek istedik, büyüsek de hoşlandığımız insanla evlensek.. Büyüsek de canımız istediği kadar gezip tozsak.. Büyüsek de özgürlüğe kavuşsak.. Büyüsek de 'sen küçüksün' laflarından kurtulsak.. Böyle böyle büyüdük.. Büyüdükçe küçüldük aslında.. Hayallerimiz, umutlarımız kocamandı, biz büyüdükçe ufaldıkça ufaldı. Düşlere ulaşmak isterken acı gerçeklere tosladık. Mutluluk bize çok yakınken, her büyüdüğümüzde uzaklaştı. Masumluğumuz, merakımız, her şeyi öğrenmek için sorgulamamız, hayatı güzel görme yeteneğimiz, karşılıksız sevme becerimiz, samimiyetimiz, hoşgörümüz, kırılganlığımız, insanlığımız kayboldu biz büyüdükçe.. Küçük kalsaydık ya.. Büyüyecek b.k mu vardı!
