Modern çağ, içimize bir çocuk yerleştirdi. İçimize yerleştirilen bu çocuk, ergenlik dönemini deli dolu yaşayan bir çocuğa ne kadar da benziyor. İçimizdeki bu çocuktan memnun olan var mı? Evimizin başköşesine pervasızca gelip kurulan bu çocuk tipini, başkalarına da tavsiye edebilecek birisi var mı aramızda? Babalar, çocuklarının korkusundan eve giremez oldular. Anneler, çocukların olduğu evde yaşamaktan yorgun düştü. Üç yaşından sonra evdeki başköşeye yerleşen ve her istediğini yaptıran bu çocuğa, dur demenin zamanı gelmedi mi? Gökler çekildikçe aramızdan, Çanakkale'de "Dur" diyenlerin torunları artık kendi çocuklarına "Dur" diyemez oldu. Şikâyet edilen bu halleri ebeveynler olarak biz oluşturduk. Çocuklarımızın değişmesi için önce bizim değişmemiz gerekiyor.
