Batın alemi dedikleri, insanın bizahati gönlüdür. O gönül ki kendini Vav ile remzeder. Vav aşkı fena (hiç) ile makamını elif eder, kaldırır perdeyi didarı cemale niyaz olur.
Bazen anne karnındaki hale benzer, bazen secdedeki hale döner. İnsan vav olduğunun şuurunu ölünce anlar, o zaman elif olur. Bu rüyadan uyanıp başka bir rüyanın seyrine dalmak için can, seyyah olup Aşk-a yelken açar. Katrenin ummana dalması kolay değildir. Gaflet uykusundan uyanmak için realite, an-da LA olmaktır. Hikmet tenine üfürülen nefesin sahibine (Hakk'a) ulaşıp, ender fena fillah vuslatına tecellidir. Filhakika dünyanın leş olma tabiri ile insanın boynuna asılan gerçek putların mal mülk sevdası onun ayağındaki prangalardır. Gururu ve kibiri perdelerin en sertidir. Bunları aşmak teslimi rıza kapısından girip turap olmaktır. Razı olan ve olunan aynı zamanda helal olandır.Her yol çetindir ama; Aşk yolu ateşlerde yanarak pişmek sofraya bede gelmektir. Zuhurda kün ile nazar kılınan adem, elif ile alemlerin anahtarı vav ile alemdir..
