Aynalar onun işgalindeydi sanki. Sürekli kendisini seyreder, ayna önünde uzun ipek saçlarını savurur, eteklerini yukarıya çekerek, ellerini nefis bacaklarının çorapsız mermer güzelliklerinde dolaştırırdı. Erkek denilen zavallı yaratıklar, ona kul köle olmakta ne kadar haklı ve çaresizdiler."Daha fazla can yanmalı benim için! Ben herkesten daha güzelim, neden daha alçak gönüllü olacakmışım ki?"
