güzel kuşlar ölüyor, alaca balıklar kalabalık yalnızlıklar, hiç doğmamış çocuklar güneşli güzel günler ve yarım kalmış aşklar...
güzel şarkılar ölüyor, siyah beyaz fotoğraflar, kışlar, anne kokan yağmurlar özlenen dünler ve onurlu savaşlar... nefesi tükenmekte hüznün hüzün ki güzel yüzüdür güzün. uyandım, görüyorum, hatırası silinmişken her sözün. anlamıyorum beklemek vakti ne bu telaş yeşilde kendime kızıyorum kanatlanıp gidenlere değil de tebessüme bir adım atıyorum ağlamıyor, kalanlar, geride...
ağlamasa da artık kalanlar ve gidenler ateş etmeyin, ölür böyle şeyler.
