Nasihatname; Fars, Türk, Arap hatta Bizans devletlerinden miras kalan kadim bir gelenektir. Siyaset ve yönetim üzerine yöneticilere nasihatler/öneriler sunan bu metinlerde; siyaset ve ahlak arasında sıkı bağlar kurulur ve adaletle hükmedebilmenin özünü bu bağlar oluşturur. Düzen ve siyasal istikrar ancak adalet odaklı bir yönetimde gerçekleşir ki; bunun toplumsal karşılığı da saadettir. Nizamü'l Mülk'ün meşhur "Siyasetname"si, işte bu nasihatname geleneğinin devamı olarak düzen ve istikrarın nasıl sağlanacağına dair yönetsel/siyasal temel kurallar belirler.
Siyasetname'nin yönetim ve siyaset yaklaşımını inceleyen "Yönetimde Adalet ve Saadet: Bir Nasihatname Geleneği Olarak Siyasetname", onun pratik anlamda olduğu kadar teorik olarak da altyapısının olduğunun altını çizerek, diğer siyasetnamelerden olduğu kadar Machiavelli'nin Prens'inden de kıyaslamalarla siyasal iktidarın sacayaklarını, yönetim felsefesini ve yöneten-yönetilen ilişkilerini analiz ediyor.
