Ağır İkindi Güneşin çok parlak olduğu Bir günün sonunda sessizlik Tatlı bir hüzünle hatırlatır Zevki yarıda kalan bir çocukluğu Şen-şatır geçen Nedense bir ağırlık çöker insana Dağlara çöken günün ağırlığı gibi Bir leylek kanat çırpar durgun havada Ve güneş çekilir garipsediğim Yassı tepelerden (1948)
Uzuneşek Ne Çok Enkaz Sana Bunca Yangından Gün Yüzleri İnegöl Hey İnegöl Kün Ay Kasidesi Zümrüt Longa Ek: İlk Şiirler)
