Sen içerde uyurken Taşın tenhalığında yankısını bekledim tufanın Geceden süzüldü ebabiller Nesneler bir bir adlarından ayrıldı Dışımdaki enkaz ve içimdeki senden kalan Zehrin mirasını geceyle paylaştım Ben ve gece Boşluğun yatağında uzandık Ben şehvetini anlattım O yıldızlan Ben koynundaki ateşten bir ter damlası gibi süzüldüm O kendi rahminden doğacak ayı bekledi
