"İlk başlarda şaşırtıcı ve sarsıcı oluyor. Daha kötüsü de olabilirdi diye düşündükçe sarsıntı azalıyor. Ne olursa olsun, niye ben diye sormamak gerekiyor. Ben sormadım. Her an herkesin başına gelebilir çünkü. Asıl vardığım nokta ise hastalığın karşısında iki türlü tepki gösterilmesi. Ya kararlı oluyorsunuz ya da kaygılı. Kararlıysanız, önünüzdeki zamanı sonuna kadar kullanmak için çaba gösteriyorsunuz. Her sabah kalktığınızda hayatta olduğunuz için kendinizi şanslı sayıyorsunuz. Oysa kaygılıysanız her ana yenik düşebilirsiniz; üstelik elinizde pek çok dün, çok az yarın kaldığını bile bile."
