Şenol Tombaş öykü türüne yeni bir soluk aldırıyor, yeni bir şeyler söylüyor okuruna. Gelenekten beslenen modern anlatımıyla, toplumun her kesimini kucaklamayı başarıyor. Yazar kendine münhasır bir dil ve anlatımla -zihinsel oyunlarla- hayat gibi beklenmedik sürprizlerle karşılaştırıyor bizleri. Kitaptaki hikâyelerin kahramanları toplumun içinde gölge gibi yaşarlar. Bir derdi vardır hepsinin; insana kendini hatırlatmak. Düşle, gerçek arası bir kurgu, eminim ki, hiçbir büyülü atmosfer bu kadar okurunu kendine çekmeyecektir. Yazarın dediği gibi: "Hayat hikâyeden okunur!" Öyle ise "okumalı..."
"Zaman geçiyor, ilkokul son sınıfa gidiyorduk. O sene okula Emine isminde bir kız başlamıştı. Sarı saçlarında sanırsınız güneş erimiş, yüzünde hiçbir bakışın kirletemeyeceği masum bir güzellik vardı... Sabah erkenden okula gider, onun geldiği yollara doğru bakardım. Emine'yi görünce güneşin doğduğunu anlardım..."
